Blog - Felietony

UWAGA! Po ponad godzinie walki z edytorem blogowym poltera postanowiłem odwrócić kolejność i najpierw opublikować ten wpis na swoim wordpressowym blogu. Tam też możecie znaleźć całość tego wpisu, poniżej znajdziecie tylko próbkę nowego cyklu traktującego o komiksach internetowych (tak, zamierzam pisać regularnie, dzięki zmianie pracy na taką która na to pozwala). Przepraszam was z góry za sytuację, ale po prostu nie mam ochoty walczyć z wiatrakami i przerabiać kodów na nowo, jeśli Wam drodzy czytelnicy zajmie to tylko jedno kliknięcie. Zapraszam do czytania i komentowania - także pod tym wpise...

Dawno, dawno temu, za czasów liceum i Windowsa 3.11 For Workgroups... Wpadła mi w ręce gra o wdzięcznym tytule "Exile - Escape from the Pit". A jako że były to czasy kiedy w gracz liczyło się 'to coś', a nie graficzne fajerwerki, trzy opcje koloru zakończenia i romanse w każdej możliwej orientacji, to gra wciągnęła mnie niesamowicie, powodując przy okazji reperkusje natury edukacyjnej. A potem były kolejne dwie części Exile i setting z tej gry na dobre utknął w moim umyśle, na każdym kroku 'zatruwając' inne inspiracje. Gra była na licencji Shareware, więc można było się nią zagrywać w miarę sw...

Udało mi się ostatnio napisać coś więcej, niż tylko sesyjne i kampanijne notatki. Myślę, że porzucenie dotychczasowego zajęcia pomogło - pidgin english nie jest inspirujący, kiedy się go tłumaczy na ludzki język. Poniżej linkuję do dwóch wpisów. Pierwszy z nich - Nie-Realizm - został napisany na 15 edycję zapewne Karnawału Blogowego. Znajdziecie tam moje dość chaotyczne przemyślenia na temat specyfiki realizmu z gier i jego wpływu na rozwój kampanii i odwrotnie. Drugi to Antykwariusz, materiał do Maga: Przebudzenie (opis postaci tła jako narzędzia fabularnego), który powstał przy okazji moic...

Oto klasyczna walka Stare vs Nowe w nowym wydaniu powtarza dokładnie to, co działo się kiedy na rynek wchodził nWoD. Dokładnie te same argumenty, chociaż wzbogacone o oskarżenia "planszówkowe". Dziwi mnie trochę, że rzeczona elita, pomstująca na rzeczone elementy nie wylewa żalów na Wolsunga, który przecież ze swoimi żetonami i kartami nie jest Prawdziwą Sesją (TM) a partią jakiegoś dziwnego pokera. Gdzie tu klimat, para i magia? Przecież nie da się wczuwać w starzejącego się trolla-przemysłowca z parowymi golemicznymi protezami ramion, rzucając karty i żetony. RPG ewoluuje. Od czasów pierwsz...

Jak to jest, że niby PESM umarł, CUD umarł, wodziarze odeszli w niepamięć, odmrocznili się, pozakładali rodziny, a dzieci nazywają Kasia, czy Michaś, a nie Kain i Lilith, a tacy jak ja ciągle stąpają po krawędzi, próbując tłumaczyć co to jest umiar i równowaga. Spójrzcie tylko na artykuły w dziale "Felietony", gdzie odwołanie się do leżącego po wymienionej stronie mitu sesji-dzieła sztuki jako skrajności budzi liczne protesty. Jakoś tak dziwnie się czuję, w dowolnym środowisku w którym wdam się w jakąkolwiek dyskusję, bo zawsze wychodzi na to, że próbuję godzić zwaśnione strony i wskazywać na...

Czyli o zalecie Sanktum w Przebudzeniu. Sanktum dla przebudzonych to Dom. Nie tylko miejsce, w którym się mieszka, ale też miejsce pracy. Bezpieczna przystań. W podręczniku do Przebudzenia takim mianem określa się w słowniczku „Miejsce, w którym mag, lub kabała magów prowadzi badania magiczne i praktykuje Sztukę Tajemną.” Znakomita definicja znajduje się wbrew pozorom nie przy opisie zalety Sanktum, lecz w rozdziale pierwszym, zawierającym opis świata Przebudzonych. Czytamy tam, że „Sanktum to każde miejsce używane jako baza, mieszkanie, lub pracownia przez jednego, lub więc...